Jak walczyć z prokrastynacją? Sposoby na mądrą przerwę w nauce

„Pouczyłbym się, ale okna takie brudne”, „wbiję jeszcze jeden level i już siadam do nauki”, „pora nauczyć się gotować” – znasz te wymówki, pojawiające się w ilości wprost proporcjonalnej do materiałów do opanowania? Nie jesteś sam. Prokrastynacja lubi dopaść każdego!

Na pewno nie raz miałeś tak, że jak tylko usiadłeś do nauki – nagle tysiące rzeczy chciało zwrócić twoją uwagę. Przypominały ci się dawno zaniedbane pasje lub zaczynałeś się zastanawiać, że rodzice może rzeczywiście mają rację i powinieneś wreszcie nauczyć się sprzątać… Dzieje się tak, ponieważ mózg na wizję intensywnego wysiłku nieświadomie broni się, szukając mniej zobowiązujących zajęć. Solidna nauka to duże obciążenie poznawcze i opcja wielogodzinnych wahań energii, a nasz najcenniejszy organ bardzo nie lubi częstej rutyny i będzie prowokował zmianę czynności za każdym razem, kiedy znajdzie ku temu sposobność. Jak więc przekuć przymusowy odpoczynek mózgu na konstruktywny odpoczynek, który nie zaburzy nam rytmu pracy?

Mało, a często
Przerwy są niezbędnym „paliwem” mózgu, podobnie jak energia z glukozy i węglowodanów. Podczas gdy zużywasz niesamowite jej ilości podczas intensywnej nauki, to musisz zadbać o to, by od czasu do czasu dać sobie szansę na zwolnienie obrotów. Naukowcy podkreślają znaczenie… koloru zielonego w procesie odpoczywania mózgu! Jeśli masz drzewa za oknem, stań sobie i popatrz chwilę – jeśli jest ci dane mieszkać w betonowej dżungli, warto zainwestować w jakiekolwiek kwiatki na parapecie. Może być armia kaktusów, jeśli nie chcesz zbyt często ich podlewać. Takie przerwy powinieneś sobie robić raz na godzinę-półtorej po 5-10 minut. Postaraj się myśleć o czymkolwiek innym niż ilość materiału do nauki, jaki wciąż jest przed tobą. Pofantazjuj na dowolny temat, pozwól myślom płynąć – twój mózg będzie ci wdzięczny!

No bo okna takie brudne…
A kto powiedział, że mycie ich akurat przed ważnym egzaminem czy sprawdzianem to zły pomysł? Wręcz przeciwnie! Niezobowiązująca aktywność fizyczna, która nie wymaga intelektualnego wysiłku, może przynieść same dobre efekty. Podobnie jak w przypadku patrzenia w zieleń, pomyśl o innych rzeczach niż nauka – do niej i tak wrócisz, a przejmowanie się „na zapas” przyniesie więcej szkody niż pożytku. Możesz też poćwiczyć, porozciągać się, położyć na twardej podłodze – wtedy też kręgosłup odpocznie, bo większość z nas ma tendencję do przybierania dowolnie dziwnych póz podczas nauki, które nie mają zbyt wiele wspólnego ze zdrowiem i naturalnością.

Ale jak w ogóle zacząć?!
Nauka nie ucieknie, to wiesz. Wiesz też, że im bardziej będziesz ją odwlekał, tym mniej czasu ci zostanie na nauczenie się materiału. Dlatego im później, tym masz większe wyrzuty sumienia…i co raz mniej ci się chce za nią zabrać. Jak sobie z tym radzić?

Niezależnie od ilości nauki, najprostszą metodą jest podejście zadaniowe. Nie możesz uczyć się non-stop przez trzy godziny, bo mniej więcej po 40 minutach będziesz miał dość i dopadnie cię zniechęcenie. Dlatego też wyżej wymienione przerwy rób nie o określonych porach, a po wyznaczonych zadaniach, np. załóż sobie z góry jakąś część materiału - pierwszą część, powiedzmy 20 stron, przeczytaj, podkreśl najważniejsze rzeczy i zrób przerwę. Potem powtórz to, co podkreśliłeś i zabierz się za drugą partię materiału. To nie muszą być równe części, ale takie, jak czujesz – łatwiejszych może być więcej, trudniejszych mniej, ale czas poświęcony na naukę i tak będzie zbliżony.

Twój mózg podziękuje ci i tym razem – nie tylko ze względu na przerwy, ale… poczucie satysfakcji, jakie może się pojawić po spełnieniu z góry założonego planu. Więc nie dość, że nie zmęczysz się nauką, ale jest cień szansy, że nawet możesz ją polubić! I tym sposobem prokrastynacja już nigdy nie będzie ci przeszkadzać.


JM
fot. wikimedia commons